شاید این سوال برای شما هم به وجود بیاید که چرا باید سفره عقد بیاندازیم؟ یا اصلا از کجا چنین چیزی به صورت سنت در آمده؟ سوال خوبیست اما به احتمال زیاد جوابی برای اینکه سفره عقد انداختن از کجا شروع شد و چرا سنت شد پیدا نکنید!
اما با کمی دقت در تمامی رسم و رسومات، اعیاد، عزاداری، تولد و … می توانیم بفهمیم که همه اینها برای این به وجود آمدند که چیزی را به ما یادآوری کنند. بله در ذات انسان فراموشی وجود دارد و تمام این سنت ها، رسم و رسومات برای این است که ما یادمان نرود که در روزی خاص چه اتفاق هایی افتاد. انسان معمولا به صورت ذاتی تا چیزی را نبیند باور نمی کند و وقتی می بیند یک عکس از آن خاطره در ذهنش بر می دارد و در اصل آگاهی و تعهدات خوشی را با یک خاطره، یک عکس پیوند می زند. گواه این موضوع را می توان در شرع ادیان الهی دید، همان روزه، نماز، حج و عبادت در اسلام یا خواندن انجیل، رفتن به کلیسا و گرفتن روزه در مسیحیت؛ طبق گفته خود ادیان تمام اینها برای یادآوری حضور و وجود خداوند است.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که سفره عقد برای آن است که عروس و داماد آن روز را فراموش نکنند و اجزای سفره عقد هر کدام نشانه ای از این پیوند و تعهد است. به عبارتی دیگر به نظر ما خود سفره عقد و اجزای آن همان سند ازدواج است و دارای تمامی تعهداتی است که عروس و داماد به یکدیگر می دهند و نویدی از آینده، اتفاقات آن، آرزو و دعاهایی برای فردای عروس و داماد می باشند. شاید برایتان مسخره باشد ولی به نظر ما اگر عروس و داماد از فلسفه تک تک اجزای سفره عقد و دلیل وجود آنها در روز ازدواجشان امروزه آگاه باشند، آمار طلاق به صورت چشم گیری کاهش پیدا می کند! چرا که اکثر جوان های امروزی از ازدواج فقط یک شریک زندگی، یک زندگی بهتر و پایان دادن از تنهایی را می خواهند. متاسفانه دولت نیز به هر دلیلی برای معرفی سنت های دیرینه ایرانیان و سفره عقد تلاش نمی کند. پس ما تا جایی که از دستمان بر می آید سعی در معرفی این سنت ها می کنیم. در ادامه به معرفی مختصر اجزای سفره عقد و ارتباطش با فلسفه سفره عقد هوناز می پردازیم تا در آینده اگر فرصتی باشد به طور کامل در قالب یک کتاب به معرفی سفره عقد و اجزای آن خواهیم پرداخت.
آینه: مظهر بی آلایشی و دل های صاف، خود بیانگر این است که زوج ها باید آینه گونه بودن با هم را سرلوحه خود قرار دهند.
شمعدان و شمع: بودن 2 عدد شمعدان در سفره هم آرزوی روشنایی دل و زندگی عروس و دامادها، و هم تعهد برای روشن نگه داشتن آن است.
آب: به نشانه پاکی و زلالی که باید بین عروس و داماد برای بودن یک عمر در کنار هم برقرار باشد.
سکه: هم آرزو برای پر بودن زندگی از مادیات و هم نشانه لزوم مادیات است. که باید در راستای دستیابی به آن تلاش کرد.
نان: هم نشان از برکت، هم دعا برای برکت زندگی و همانطور که در فرهنگ ما نام نان با حلال در ذهن نقش می بندد این نان تعهدی از آوردن نان حلال در سفره زندگیست.
تخم مرغ: نشان از تعهد برای ادامه نسل و باروری و یادآوری آن
ماست و عسل: شیرینی و ترشی زندگی. اکثر زوج ها طی تعریفی که از ازدواج برای خود دارند ترشی را در آن نمی بینند در صورتی که زندگی بدون سختی در اصل بی معناست و فقط با شیرینی (عسل) دل انسان را می زند.
گل رز: نمادی از عشق در سرتاسر دنیا و این سوال در ذهن عروس و داماد باید به وجود بیاید که آیا واقعا این عشق در بین ما جریان دارد یا خیر؟!
سبزی: نشان رو بندگی، سبزی و خرمی زندگی و در اصل زندگی بدون سبزی و خرمی آیا زندگی می شود؟! پس باید زوجین بدانند و متعهد باشند که این سبزی را در زندگیشان ایجاد کنند.
بله ما نیم نگاهی که به سفره عقد داشتیم را با شما در میان گذاشتیم، شما می توانید بقیه اجزای سفره عقد را در اینجا ببینید و خودتان آن ها را با معرفی که امروز با آن آشنا شدید تطبیق بدهید. و در آخر این مقاله از درگاه ایزد منان برایتان زندگی پر از برکت و شادی همراه با سلامتی را می خواهیم.
