تاریخچه و فلسفه حلقه ازدواج
شاید تا به حال برایتان سوال شده باشد که حلقه ی ازدواج چیست ؟ تاریخچه ی آن به چه زمان برمیگردد؟ و یا چرا حلقه ی ازدواج در انگشت چپ باید قرار بگیرد؟
به دست کردن حلقه ازدواج در دوران نامزدی و عروسی یکی از قدیمی ترین و جهانی ترین رسوم است. این رسم به زمان های خیلی قدیم بر می گردد، در واقع کسی نمی تواند زمان دقیق آن را بگوید؛ اما استفاده از انگشتری در مراسم ازدواج به شکل «حلقه»، علامت کمال و ارتباط آن با وصلت دو فرد، موید کمال زندگی انسانی به شمار می رفت. اولین مردمی که در تاریخ، حلقه ازدواج را به کار بردند مصریان بودند و زمان آن به ۶۰۰۰ سال پیش بر می گردد. آنها فرم گرد را انتخاب می کردند چون نماد ابدیت بود. آنها معتقد بودند که حلقه را باید در انگشت چهارم دست چپ کرد چون در این انگشت رگی وجود دارد که مستقیما به قلب متصل است. جنس حلقه ها معمولا از طلا و نقره بوده است .قبل از رواج سکه، مصریان باستان، سکه ای با یک سوراخ که در مرکزش بود و مانند یک حلقه آن را در انگشتان قرار می دادند. طی مراسم ازدواج، داماد حلقه پول را در انگشت عروس قرار می داد تا به وی نشان دهد که حالا او هم در ثروتش سهیم است.
پس از مصریان، مسیحیان نیز در حدود سال نهصد میلادی شروع به دست کردن و استفاده انگشتر و حلقه در مراسم ازدواج خود نمودند.

حلقه ازدواج در زمان های قدیم
جایگاه حلقه ازدواج در دیگر تمدن ها
در یونان، دو حلقه مورد استفاده قرار می گرفت، حلقه طلایی برای داماد و حلقه نقره برای عروس که به نشانه یگانگی و برابری مبادله می شد. ولی در واقع ارزش بیشتر حلقه مردان نشان دهنده موقعیت آن ها بود. در انجیل اشاره ای به حلقه نامزدی نشده است، اما در پیدایش حلقه به عنوان نماد وفاداری و دوستی اشاره شده است، عقیده ای نیز وجود دارد که در دوره حضرت موسی(ع) حلقه وجود نداشته اما در دوره های بعد به وجود آمده است. در دوره بیزانس حلقه ها تصویر حضرت عیسی را داشتند. در دوره ای نیز حلقه آهنی موسوم بوده که به نشانه تعهد برای عروس فرستاده می شده این حلقه آهنی به عنوان نماد دوام پایداری ازدواج ساخته می شده است..
البته در دوره های قبل حلقه هایی از جنس برنج و مس نیز دیده شده و از نظر شکلی نیز یک حلقه ساده همیشه تنها شکل حلقه ازدواج نبوده و گاهی اشکال مختلفی روی آن تراشیده و کنده کاری شده است مثل یک کلید برای نشان دادن اقتدار خانگی زن. در قرن های ۱۵ و ۱۶ ایتالیایی ها از حلقه ازدواجی استفاده می کردند که عمدتا از جنس نقره بود و با مینای سیاه مینا کاری می شد.اروپاییان قرون وسطی نیز از الماس برای حلقه ازدواج استفاده می کردند و قدرت آن را حافظ پیمان ازدواج می دانستند. دهقانان ایرلندی نیز بر این عقیده بودند که ازدواج بدون حلقه ای از جنس طلا قانونی و مشروع نیست.

حلقه ی ازدواج در زمان های قدیم